Voor de 38e keer werd op de derde zaterdag van september de tijdrit verreden. Nadat iedereen de finishlijn voor Het Lagerhuis gepasseerd was bleek Walter de snelste in de traditionele “Col le Kuul”. Met een tijd van 28 minuten en 38 seconden bleef hij Sander 9 tellen voor. Door de lastige wind waren de tijden over het algemeen iets minder dan in de vorige editie. Toch was er één renner die maar liefst vier minuten van zijn tijd af wist te fietsen. Ongetwijfeld het resultaat van vele maanden noeste arbeid.

Binnen bij Het Lagerhuis werd volop nagepraat over waar de kostbare seconden waren blijven liggen en hoe het de volgende keer weer een beetje sneller kan. Om de Millse kermis goed te beginnen werden de glazen nog een aantal keren extra gevuld door Patrick.

De volledige uitslag staat elders op deze site bij de uitslagen.

Eindelijk was het weer zover: vrijdagmorgen 19 juni om 09.30u vertrokken we met 15 renners bij ’t Lagerhuis, voor de fietstocht naar Oberlohberg, een klein plaatsje bij Dinslaken, ’s avonds zou Remco nog nakomen met de auto. Verder werden we begeleid door 3 dames die onze tassen en reservemateriaal per busje vervoerden.

De eerste stop was al vrij snel: na 40 km. fietsen bereikten we het mooiste dorp van Limburg in 2010 nl. Well. Toen we daar vertrokken, had Pluvius al weer goed zijn best gedaan en moesten de regenjacks tevoorschijn komen. De tweede stop was het aan de Rijn gelegen Orsoy, waar we met de pont de Rijn moesten oversteken. Net aan de overkant was het al weer snel schuilen geblazen, maar rond 15.30u kwamen we aan op onze plaats van bestemming, Hotel zum Grünewald. Omdat de bar pas om 17.00u open ging, besloten 8 renners nog een lusje te maken, de andere 7 zochten hun kamers op. Bij terugkomst stond er zo’n 160 km. op de tellers.

Op zaterdag zouden we een tocht gaan maken met Horst Niewrzol, een bekend oud-renner uit Duisburg, die ook een renster had meegenomen. Om 10.15u vertrokken we dus met 18 wielrenners naar Mariënthal, dan over het tijdrit-parcours in Raesfeld weer terug naar Mariënthal. Op dit stuk noteerden we de enige lekke band van het weekend en mocht Theo Schoenmakers zich de “gelukkige” noemen. In Mariënthal werd Kaffee und Kuchen genuttigd en werd er dankbaar gebruik gemaakt van de aanwezige dekens, het was nl. best een beetje aan de koude kant! Om 14.45u waren we weer terug en ook nu werd er voor de liefhebbers nog een extra lusje gemaakt. Toen we terug kwamen, stond er voor deze dag rond de 130 km. op de tellers. Begeleider Horst was zichtbaar onder de indruk van onze groep, hij zei dat wij een tolle Gruppe aus Mill in die Niederlände waren, waarop Frans zei, dat hij altijd al had geweten dat de meesten altijd al behoorlijk dol waren.

Op zondag vertrokken we om 10.00u richting Nederland. Na zo’n 2 uur fietsen, bereikten we via de Rijnbrug in Wesel het plaatsje Sonsbeck, waar de dames al op het terras zaten. Na een half uurtje gezeten te hebben, gingen we voor de laatste 50 km. weer op pad en net nadat we vertrokken waren, trokken de hemelsluizen weer open en werden we lekker nat. Maar al met al mocht dat de pret niet meer drukken. Iedereen was weer goed en veilig thuis gekomen en met weer een ervaring rijker gaan we op naar het volgend jaar. Het was zonder meer een mooi fietsweekend.

Ben Pouwels

Dat het vandaag zo hard zou waaien had niemand verwacht, zo leek het. Door de harde tegenwind kwamen de meeste koppels niet aan de vooraf ingeschatte snelheid. De loting had weer voor leuke combinaties gezorgd waarbij sommige koppels goed aan elkaar gewaagd waren en andere juist niet. Elkaar goed uit de wind houden was dus van groot belang. De prijzen werden niet aan de streep verdeeld maar binnen bij Het Lagerhuis na het berekenen van de punten en de einduitslag. Roland en Sander bleken hun opgegeven snelheid het dichtst genaderd en scoorden ook nog extra punten met hun snelle tijd. Het trio Remco / Jan / Bert hield de vaart er het beste in en werd overall 2e.

Foto’s zijn te vinden onder het kopje ‘foto’ en vervolgens ‘Koppeltijdrit 2015’.

Om 9.30 uur vertrokken 13 renners vanaf de parkeerplaats van ons clubhuis Het Lagerhuis richting Duitsland, 3 dames vervoerden onze andere spullen per auto.

s’ Avonds zouden er nog 3 man nakomen, dus met 16 renners en 3 vrouwen was het een goede opkomst, jammer was dat Bert niet mee kon door een vervelende valpartij die week ervoor bij de Kasteelronde, volgend jaar zal hij er hopelijk wel bij kunnen zijn.

Na ongeveer 60 km was de eerste pauze in Walbeck waar we bij een grote supermarkt heerlijke koffie met Kuchen genuttigd hebben. Met een volle buik gingen we verder naar onze volgende pauze plek, dat was na 100 km in Uerdingen, een stadsdeel van Krefeld. De dames waren inmiddels ook aangekomen en hadden al gewinkeld natuurlijk. Hierna vervolgden we onze weg richting Strada Bianchi, de laatste 10 km was een prachtig stuk fietspad waar vroeger treinen gereden hadden. Het liep hier langzaam omhoog (vals plat) en je voelde dat dit toch mooi de beentjes sloopte. We hadden 150 km gereden toen we rond de klok van 17.30 uur bij ons hotel aankwamen. Als beloning wachtte er een warm bad of douche en een heerlijk koud pilske.

De tweede dag was het eerst om 8.30 uur ontbijten en om 10.00 uur vertrokken 16 renners met goed weer voor een mooie tocht. In de eerste afdaling meteen na vertrek was het Hans Vloet die iets achterbleef. Meteen na de afdaling volgde er een beklimming waaraan je kon voelen wat er die dag nog komen zou. Het was een op en neer gaande route die echt zwaar werd gedurende de dag. Na 70 km moest er ook weer koffie en Kuchen gegeten worden langs de Ruhr op een terras met uitzicht op het water. Hans en Jan waren op een gegeven moment samen gaan fietsen en Theo Peters had jammer genoeg wat last van zijn knie, die is wat eerder afgedraaid . Zo’n 20 km van Velbert hebben we de groep gesplitst en hebben met 6 renners de hele route afgemaakt. Het was een mooie zware tocht, mede door het mooie weer was het een geweldige dag. Na het avondeten is er nog een groep naar de plaatselijke Bierstube geweest, waar Thed volkomen terecht tot beste klimmer van het weekend werd gehuldigd. Hiervoor kreeg hij een schitterende medaille.

Dag drie, tevens laatste dag, het duurde een tijdje voordat we weg waren en iedereen betaald had, het was rond 10.15 dat iedereen weer op zijn fiets zat.

Het eerste gedeelte ging langs de Ruhr via Mulheim naar Duisburg waar we ook nog op het parkoers van de marathon terecht kwamen die daar aan de gang was. Na 75 km hebben we in Xanten een flink stuk aardbeien gebak (500 gram) gegeten en koffie gedronken, hier hebben we wel een uur gezeten. Vervolgens via een beklimming tussen Labbeck en Sonsbeck, Uedem  naar de Nederlandse grens in Hommersum, kwamen we om 16.30 uur weer in Mill aan. Deze dag hadden we ook weer 130 km op de teller staan. Na een pilske bij het Lagerhuis is iedereen weer moe maar voldaan naar huis gegaan.

Het is een leuk fietsweekend geweest en iedereen is heel thuisgekomen, verder wil ik iedereen en de organisatie bedanken voor dit mooie weekend.

Groeten   Ben Pouwels

Op een parcours dat er wat nat en soms een beetje glad bij lag hebben Henk en Ben de overwinning gegrepen in de jaarlijks koppeltijdrit. Met het mooie gemiddelde van 35,29 km/u waren ze niet alleen behoorlijk snel maar vooral heel accuraat. Het was de ervaring die hen zo dicht bij de opgegeven 35 km/u bracht. Bas en Sander scoorden evenveel punten maar onderschatten hun eigen krachten en waren een stuk rapper dan de 37 km/u die ze vooraf dachten.

5 april 2014 koppeltijdrit 

De eerste tijdrit van het jaar is wederom de koppeltijdrit. We rijden van Nederasselt naar Mill via een iets gewijzigde route. Omdat de brug tussen Linden en Beers verdwenen is gaan we achter de Kraaijenbergse plassen door. Koppels worden door middel van loting samengesteld. Wie de winnaars zijn wordt bepaald een combinatie van een juiste inschatting van de snelheid en de hoogste snelheid. Het is leuk altijd leuk om te zien welke koppels geloot worden en hoe er samengewerkt wordt voor het beste eindresultaat.